در سفری که داشتم، در یکی از مسیرها چند خانهی جدید دیدیم. از راننده پرسیدم: «انگار افراد پولدار هم اینجا زندگی میکنن؟»
او با لبخندی گفت: «نه، این خونهها خالیان! یه گروه از کانادا اومدن و برای مردم فقیر این روستا خونه ساختن. ولی وقتی خونهها تموم شد، مردم گفتن که این خونهها رو نمیخوایم و با خونههای گِلی خودمون خوشحالتریم!»
این مکالمه باعث شد عمیقتر به این موضوع فکر کنم. ما وقتی به این افراد نگاه میکنیم، فکر میکنیم از فقر شدید رنج میبرند. اما واقعیت این است که ما زندگی آنها را با معیارهای خودمان میسنجیم.
انتظارات و توقعات آنها از زندگی کاملاً با چیزی که دارند هماهنگ است. و به همین دلیل از زندگیشان رضایت دارند. در مقابل، بسیاری از ما با اینکه امکانات و رفاه بیشتری داریم، به دلیل اینکه انتظاراتمان فراتر از آنچه داریم است، اغلب ناراضی و پر از استرس هستیم.
این تجربه به من نشان داد که افرادی که شاید از دید ما فقیر به نظر بیایند، مانند روستاییان آفریقا، استرس کمتری دارند و از زندگیشان بیشتر لذت میبرند. در حالی که بسیاری از ما که به ظاهر زندگی مرفهی داریم، درگیر فشارهای روانی و نارضایتیهای بیپایان هستی.